De ontdekking van corticosteroïden

  • 3 min.
  • Historie

Alweer meer dan 10 jaar geleden werden in Endocrinologie 2013-2 de levenslopen beschreven van de winnaars van de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde 1950 (voor hun studies met bijnierschorshormonen): de Amerikaanse biochemicus Edward Kendall (1886-1972), de Zwitserse biochemicus Tadeus Reichstein (1897-1996) en de Amerikaanse reumatoloog Philip Hench (1896-1965).

Foto Cortison molecuul

De bijzondere geschiedenis van de ontdekking van het bijnierschorshormoon cortison (initieel Compound E (Kendall) of Compound Fa (Reichstein) geheten) tot en met de toediening bij de eerste patiënten met reumatoïde artritis speelt zich af in de periode tijdens en kort na de Tweede Wereldoorlog.

Uit het onderzoek van de Britse arts Thomas Addison (1795–1860) (zie: Endocrinologie 2010-2) en de Mauritiaanse arts (Charles-) Édouard Brown-Séquard (1817-1894) (zie: Endocrinologie 2014-1) was reeds lang bekend dat geadrenalectomeerde proefdieren lichte stress niet overleefden. Het lag voor de hand om te postuleren dat de toediening van bijnierextracten deze dieren weer stressbestendig zou kunnen maken.

Duitse onderzeeboten, piloten, bijnieren en de Amerikaanse reactie

Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen

Account aanmaken

Heeft u al een account?